maandag 31 december 2012

Hoe was 2012 voor u?

De laatste dag van het jaar. Toch even terugdenken. Hoe was het jaar voor mij? Mijn eerste reactie is: naja zo... zo... kon beter! Teveel problemen. Teveel zorgen. Eric Leijenaar, onze hoofdredacteur van Uitdaging en de website, overleed plotseling. Dat was een grote slag die veel verdriet en zorgen bracht. De tweede pijn die direct naar boven komt is teleurstelling in mensen. Vertrouwen dat beschaamd werd. Beschuldigingen die uit de lucht gegrepen waren. En dan natuurlijk financiële zorgen. Redden wij het met Uitdaging en met de websites?

Ja maar, denk ik na deze eerste opwelling van de pijn die er was. Het leven was veel meer. Ik heb iedere dag te eten gehad. Iedere nacht was er een dak boven mijn hoofd. Op een dikke voet en een verstuikte duim na, was mijn gezondheid prima. Mijn vrouw houdt van mij en ervaart het als een blijdschap dat wij ons leven met elkaar mogen delen. En dan de zegen van vriendschap. De vele uren genieten met mensen die mij na aan het hart liggen. En wat het werk betreft: we zijn er nog steeds. De financiële crisis gaat ook aan ons niet voorbij, maar op de een of andere manier wordt steeds weer voorzien en kunnen wij doorgaan met bemoedigen en opbouwen.

Langzaam word ik stil. Een warmte vervuld mij. In 2012 was de Heer in mijn leven. Hij heeft mij geen moment uit het oog verloren. Ook niet toen ik Hem pijn deed met mijn afstand en met mijn zonden. Hij heeft mij gedragen. Hij wilde mij leiden. Hij telde de haren op mijn hoofd. Er is geen moment geweest in 2012 dat Hij er niet was voor mij!

Wat wens ik mij voor 2013?
Ja natuurlijk gezondheid ... en liefde ... doorgaan met het werk waarvoor de Heer mij geroepen heeft. Maar, meer dan dat alles wens ik mij Jezus in mijn leven. Terwijl ik dit schrijf speelt - alsof het zo gepland is - op de achtergrond het lied ‘Nader mijn God tot U’. Ja, dat is mijn wens voor 2013. Met Jezus leven en nader tot Hem komen. Dan wordt 2013 een goed jaar!


vrijdag 28 december 2012

Christen zijn!

Wat betekent het om christen te zijn?
Laten wij eerst eens opschrijven wat het niet betekent.
Lid zijn van een kerk.
Goed leven.
Geloven dat God bestaat.
Regelmatig bidden.
Bijbellezen.
Opwekkingsbijeenkomsten bezoeken.
Christelijke politiek.

Wat betekent christen zijn dan wel?
In wezen is het maar een woord, beter gezegd één naam.

JEZUS!

Christen zijn betekent eerst en vooral Jezus volgen en navolgen. Het betekent in Zijn voetsporen gaan en het verlangen hebben te leven zoals Hij leefde. Het betekent telkens weer opnieuw vragen: wat vindt Jezus hiervan? Wat zou Jezus hebben gedaan? Hoe kan ik vandaag zo leven dat Jezus welgevallen aan mij heeft?

Als u zo met Jezus leeft kunt u uw christenzijn verder invullen. Ja, lid zijn van een goede kerk is essentieel. Bijbellezen en bidden is een noodzaak. Politiek gebaseerd op christelijke normen en waarden is belangrijk. Maar zonder Jezus is dat alles leeg en zonder waarde. Christen zijn is JEZUS!



donderdag 27 december 2012

Slaaploze nacht

Ik kon niet slapen en zapte mij door het nachtelijke aanbod van tv programma's. Daar werd ik niet vrolijk van. Ongelooflijk wat er allemaal geboden wordt. De nacht schijnt gereserveerd te zijn voor op lust jagende eenzame mannen. En dat kan allemaal nog uit ook.

Hoe dan ook, al zappende belandde ik bij een christelijke zender. Ik zag een grote zaal met veel mensen en een podium waarop een jonge man blootsvoets heen en weer rende. Zonder een moment te pauzeren schreeuwde hij zijn toehoorders toe. Het was een kanonnade van woorden. De Heilige Geest vertelde hem dat op dit moment een man genezen werd van leverkanker. Drie anderen werden genezen van hoorproblemen. En ja hij voelde dat een vrouw die al jarenlang hoopte op een baby nog deze week zwanger zou worden.

Ik weet dat God genezen kan, ik weet dat Hij wonderen doet, maar ik kan mijn Jezus moeilijk samenbrengen met zo'n theater, zo'n kakofonie van woorden, zo'n geschreeuw. Ik probeer echt open te zijn voor andere christenen, nieuwe stromingen, andere uitingen, maar ik bespeurde geen enkele affiniteit met het christendom dat daar geboden werd. Integendeel het stootte mij af. Ik dacht, hoe reageren niet christenen op zo'n vertoning? Geen wonder dat eenzame mannen, diep in de nacht, de voorkeur geven aan andere zenders.

Als ik weer een keer niet slapen kan neem ik een goed boek! Dat is beter voor mijn geestelijke gezondheid.


woensdag 19 december 2012

Toewijding: Reinheid

Van alle kanten worden wij met de zonde geconfronteerd. Steeds weer doet de zonde een beroep op ons. En is het niet ons eigen hart dat ons telkens opnieuw verraadt? Geven wij niet vaak toe aan de zonde, omdat die zo aantrekkelijk wordt voorgesteld? Is het niet zo, dat we ook gemakkelijk toegeven aan de zonde, omdat de zonde zo normaal is geworden? Telkens opnieuw waarschuwt de Bijbel ons voor de vernietigende invloed van de zonde.

"En als je rechterhand je op de verkeerde weg brengt, hak hem dan af en werp hem weg. Je kunt immers beter een van je lichaamsdelen verliezen dan dat heel je lichaam naar de Gehenna gaat." (Matteüs 5:30)

"Iedereen komt in verleiding door zijn eigen begeerte, die hem lokt en meesleept. Is de begeerte bevrucht, dan baart ze zonde; en is de zonde volgroeid, dan brengt ze de dood voort." (Jakobus 1:14,15)

"Raak niets aan dat onrein is." (2 Korintiërs 6:17b)

"Streef ernaar in vrede te leven met allen en leid een heilig leven; wie dat niet doet zal de Heer niet zien." (Hebreeën 12:14)

Waarom toch die sterke nadruk op reinheid in de Bijbel? Heel eenvoudig, omdat wij een God mogen kennen en mogen dienen die heilig is. We kunnen alleen in relatie tot Hem leven en door Hem worden gebruikt als onze levens rein zijn.





Morgen: Geven

dinsdag 18 december 2012

Toewijding: Zekerheid

Jezus Christus heeft eens de straf gedragen die wij mensen verdiend hebben. Als wij dat erkennen en Hem aanvaarden als onze persoonlijke Verlosser, neemt God ons aan als Zijn kinderen. In Johannes 1:12 staat: "Wie Hem (Jezus) wel ontvingen en in Zijn naam geloven, heeft Hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden." Als wij Jezus Christus hebben aanvaard als onze persoonlijke Verlosser mogen wij ook zeker zijn van onze relatie tot God.

Toch is het ontbreken van zekerheid één van de grootste problemen onder christenen. Er zijn zoveel christenen die in onzekerheid leven. Hun hele leven blijven ze hopen. Hun hele leven proberen zij de relatie met God waar te maken. Altijd zijn ze bang, dat die relatie met God ineens zal eindigen. Maar zo'n houding is niet Bijbels. In 1 Johannes 5:11,12 staat: "God heeft ons eeuwig leven geschonken en dat leven is in Zijn Zoon. Wie de Zoon heeft, heeft het leven. Wie de Zoon van God niet heeft, heeft het leven niet." En Paulus schreef aan de christenen in Rome: "Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer." (Romeinen 8:38,39)

Deze twee Bijbelgedeelten spreken van een diepe en rotsvaste zekerheid. Een zekerheid die niet gebaseerd is op wat wij doen of hoe wij leven, maar een zekerheid die gebaseerd is op wat Hij voor ons heeft gedaan. Een zekerheid gebaseerd op Zijn eeuwige trouw. Een zekerheid die voor alle christenen geldt.
Ken jij die zekerheid?





Morgen: Reinheid

maandag 17 december 2012

Toewijding: Stille tijd

Liefde vraagt om communicatie. Communicatie is de levensader van de liefde. Door communicatie kan liefde groeien. Zonder communicatie sterft liefde.

Precies zo is het in onze relatie tot God. Ook hier is sprake van een liefdesrelatie die om communicatie vraagt. Ook deze liefdesrelatie zal groeien door regelmatig en diepgaand contact. Maar, ook deze liefdesrelatie zal uitdrogen als die niet gevoed wordt door communicatie. Daarom is het voor ons christenen zo belangrijk om regelmatig tijd te nemen om met God te communiceren. Om Zijn Woord te lezen en om te bidden. We noemen dat 'stille tijd'.

Maar, bidden gaat niet vanzelf en is niet altijd eenvoudig. Dat hadden de discipelen al begrepen. Toen zij Jezus weer een keer zagen bidden, kwam één van de discipelen bij Hem en vroeg: "Heer, leer ons bidden, zoals ook Johannes het zijn leerlingen geleerd heeft." (Lucas 11:1b).

Manna-vandaag gaat het komende jaar deelnemers de mogelijkheid bieden om dagelijks een persoonlijke stille tijd online te hebben. Dat is zeker in moeilijkere tijden een enorme kracht waaruit christenen iedere dag kunnen putten. Deelnemers kunnen zelf kiezen hoeveel tijd ze in stilte willen doorbrengen, wat ze willen lezen en welke hulp zij kiezen. Ook kan online een persoonlijke gebedslijst worden aangelegd en een geestelijk dagboek worden bijgehouden. Echt een prachtige stimulans om dagelijks heel bewust de Heer te zoeken.





Morgen: Zekerheid van het geloof

vrijdag 14 december 2012

Toewijding: Gods Woord

Helaas hebben veel christenen de Bijbel steeds meer van zijn kracht ontdaan. Langzamerhand zijn zij de Bijbel anders gaan lezen. Ze zijn de Bijbel gaan aanpassen aan hun situatie in plaats dat zij zich aanpassen aan wat de Bijbel te zeggen heeft. En zo is de Bijbel vaak niet meer de norm voor het leven, maar zoeken veel christenen de norm in zichzelf of in anderen. Velen hebben doorgestreept wat niet meer toepasselijk lijkt in onze moderne tijden zo is het 'tweesnijdende zwaard' een bot en min of meer zinloos werktuig geworden. Daarmee doen zij zichzelf tekort, want wie kan er strijden met een stomp zwaard? Wat doet Gods Woord allemaal voor ons?

Het Woord van God geeft de richting aan
Psalm 119:105 "Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad."

Het Woord van God beschermt ons tegen onszelf
Psalm 119:11: "Uw belofte heb ik in mijn hart geborgen, zo zal ik niet tegen U zondigen."

Het Woord van God creëert zekerheid
Jesaja 40:8: "Het gras verdort en de bloem verwelkt, maar het woord van onze God houdt altijd stand."

Het Woord van God vormt ons
2 Timoteüs 3:16,17: "Elke schrifttekst is door God geïnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen, en om op te voeden tot een deugdzaam leven, zodat een dienaar van God voor zijn taak berekend is en voor elk goed doel volledig is toegerust."

Welke rol mag de Bijbel in uw leven spelen?






Maandag: De kracht van gebed

donderdag 13 december 2012

Toewijding: Leven in de kracht van de H. Geest

Toen Jezus ten hemel voer, gaf Hij Zijn discipelen de opdracht om niets te ondernemen, maar te wachten op de komst van de Heilige Geest. Jezus wist dat het onmogelijk is om als christen te leven zonder de Heilige Geest. Daarom mochten Zijn volgelingen niets doen totdat de Heilige Geest over hen zou komen. Een goede les voor ons. Het heeft namelijk helemaal geen zin om als christen iets te doen of te ondernemen los van de Heilige Geest.
Wat doet de Heilige Geest zoal in ons leven?

Hij overtuigt ons van zonde, gerechtigheid en oordeel (Johannes 16:8).
Hij doet ons wedergeboren worden (Johannes 3:5,6).
Hij woont in ons vanaf de wedergeboorte (Romeinen 8:9).
Hij maakt ons tot kinderen van God (Romeinen 8:14-17).
Hij geeft ons geloofszekerheid (Efeziërs 1:13,14a).
Hij helpt ons te bidden (Romeinen 8:26).
Hij helpt ons Gods Woord te begrijpen  (1 Korintiërs 2:13a).
Hij produceert vrucht in ons leven (Galaten 5:22,23a).
Hij geeft ons kracht (Handelingen 1:8a).
Hij rust ons toe tot dienstbetoon (1 Korintiërs 12:7-11).

Het christenleven IS de Heilige Geest. Maar, de Heilige Geest zal Zich niet opdringen. Hij zal alleen maar willen doen in ons leven wat wij Hem toestaan om te doen. Wij doen onszelf op een ongelooflijke manier tekort als wij niet dagelijks leven in overgave aan de Heilige Geest!






Morgen: Het Woord van God

woensdag 12 december 2012

Toewijding: Jezus volgen

Enige tijd geleden was er iets mis in mijn leven. Er was een zonde in mijn leven gekomen, waarmee ik niet had afgerekend. Op een avond sloeg ik mijn Bijbel open. Ik las het Evangelie naar Lucas, hoofdstuk 6 vers 46. Daar zegt Jezus: "Waarom roepen jullie Heer, Heer tegen mij, maar doen jullie niet wat ik zeg?" Dat maakte diepe indruk op mij. Het was alsof Jezus tegen mij zei: Leo, waarom noem je Mij Heer? Noem Mij jouw Verlosser, jouw Zaligmaker, jouw Heiland, maar noem Mij alsjeblieft niet jouw Heer als je niet bereid bent te doen wat Ik zeg. Want wat is een heer? Een heer is iemand, die de leiding heeft; die het voor het zeggen heeft; die gehoorzaamd wil worden. Wij hebben het recht niet Jezus Christus Heer te noemen als wij niet bereid zijn te doen wat Hij van ons vraagt.

In 1 Korintiërs 6:20 schrijft Paulus dat wij christenen gekocht en betaald zijn. Dat wil zeggen, dat Jezus Christus op Golgota de prijs voor ons leven heeft betaald. Hij is, om het maar eens zo te zeggen, onze eigenaar geworden. Wij behoren Hem toe in alles wat we zijn, doen en kunnen. Alles is van Hem; ons leven, onze talenten, de relaties die wij hebben, onze bezittingen, onze tijd.
Is Jezus Christus de Heer van jouw leven? Of heb jij meestal zelf de touwtjes in handen? Is Hij werkelijk de baas in jouw leven? Heb jij ieder detail van je leven onder Zijn heerschappij gesteld? Of zijn er nog dingen die je achterhoudt?





Morgen: Leven in de kracht van de Heilige Geest!

dinsdag 11 december 2012

Toewijding: God kennen!

Een Bijbels voorbeeld van iemand, die God kende, is Mozes. In Exodus 33 kunnen wij lezen hoe Mozes buiten de legerplaats een tent opzette. Wanneer Mozes die tent binnenging, daalde God in een wolkkolom neer en sprak met hem van aangezicht tot aangezicht, zoals iemand spreekt met een vriend. Dat is nogal wat. Een paar verzen verder kunnen we lezen dat Mozes het verlangen had om God beter te leren kennen en om Zijn heerlijkheid te zien. Terecht wordt in Deuteronomium verteld dat Mozes de Heer heeft gekend van aangezicht tot aangezicht (hoofdstuk 34:10).

Hoe zit dat met ons? Hoe goed kennen wij God? Als jij gevraagd zou worden om eens alles op te schrijven wat je weet over God, hoe lang zou jouw verhaal dan worden?

In zijn boek 'Knowing God' schrijft J.I. Packer dat wij christenen God zo vaak bekijken door het verkeerde einde van een verrekijker. In plaats dat wij God 'dichterbij halen' om Hem echt te leren kennen, 'verkleinen' wij Hem zo vaak. We plaatsen God op een afstand. En dat heeft een verwoestende uitwerking op ons christenleven want ons geestelijk leven is recht evenredig aan onze kennis van God.

Dit alles vinden wij op een dramatische manier weergegeven in Hosea 4. Daar zegt God dat Zijn volk te gronde gaat door gebrek aan kennis. En zelfs komt God ertoe te zeggen, dat Hij de mensen verwerpt, omdat zij de kennis van Hem hebben verworpen.
En jij? Hoe goed ken jij God? Wat doe jij om Hem beter te leren kennen?





Morgen: Jezus volgen!

maandag 10 december 2012

Kikkerchristenen?

Weet je wat er gebeurt als je een kikker in een bak met koud water zet en dat water langzaam aan de kook brengt? Het ongelooflijke gebeurt ... die kikker blijft rustig zitten. Een kikker is namelijk een koudbloedig dier en dat heeft tot gevolg dat het beestje zijn lichaamstemperatuur aanpast aan de omgeving. Is die omgeving koud, dan is de kikker koud. Is die omgeving warm, dan is de kikker warm. Het beestje merkt het niets eens dat hij bezig is te verbranden.

Soms denk ik wel eens dat wij christenen net kikkers zijn. Het lijkt alsof wij christenen ook koudbloedig zijn. Ook wij passen onze ‘temperatuur’ zo gemakkelijk aan onze omgeving aan. Ook wij laten ons zo gemakkelijk beïnvloeden door de maatschappij waarin wij leven, door televisie en internet, door vrienden, collega's, buren. Zij hebben allemaal een geweldige invloed op ons christenleven. En dat is lang niet altijd positief.

Wij christenen mogen ons niet te veel laten beïnvloeden door de maatschappij waarin wij leven. Wij behoren die maatschappij te beïnvloeden. Wij moeten een positieve invloed hebben op onze samenleving. Wij hebben immers een boodschap voor deze wereld.






De komende dagen wil ik wat gedachten doorgeven over toewijding.

vrijdag 7 december 2012

De zonde tegen de Heilige Geest?


Jezus zei: "Elke zonde en elke godslastering kan de mensen worden vergeven, maar wie de Geest lastert kan niet worden vergeven. En iedereen die iets ten nadele van de Mensenzoon zegt, zal worden vergeven. Maar wie kwaadspreekt van de heilige Geest zal niet worden vergeven, noch in deze wereld, noch in de komende." (Matteüs 12:31,32)

De Bijbel maakt heel duidelijk dat God bereid is om ons al onze zonden te vergeven als wij onze zonden belijden. (1 Johannes 1:9, Psalm 86:5). Is er dan toch één zonde die God niet kan of wil vergeven? En zo ja, welke zonde is dat dan? Of belangrijker nog, heb ik mij ooit aan die zonde schuldig gemaakt?

In Johannes 16:8-11 kunnen wij lezen dat de eerste taak van de Heilige Geest is om niet-gelovigen te overtuigen van zonde, van gerechtigheid en van oordeel. Welke zonde? De zonde van het afwijzen van Jezus Christus! Daar ligt immers de kern van álle zonde. Zonde tegen de Heilige Geest wil dan ook zeggen dat iemand, terwijl hij door de Geest van zonde en de noodzaak van verlossing wordt overtuigd, bewust Jezus Christus blijft verwerpen.

Van alle zonden is vergeving mogelijk. Wat je ook hebt gedaan, ga met je zonde open en eerlijk naar God toe. Belijd Hem je zonde en aanvaard de vergeving die Hij aanbiedt. God verlangt ernaar om je te vergeven. Er is maar één zonde die God niet vergeven kan en niet vergeven wil. Dat is de zonde van het afwijzen van Jezus als persoonlijke Verlosser. En omdat de Heilige Geest de 'Overtuiger' en de 'Evangelist' is, noemt Jezus dit de zonde tegen de Heilige Geest.





donderdag 6 december 2012

Wat is de grootste zonde?

De katholieke kerk maakt een onderscheid tussen 'dagelijkse zonden' en 'doodzonden'. Daar valt wel iets voor te zeggen, omdat niet iedere zonde gelijk is aan intentie en uitwerking. Maar wat is dan de grootste zonde? Dat weet ik niet. Ik ken echter wel een zonde waarmee de Bijbel keihard afrekent.

In Openbaring 3:14-16 lezen wij over die zonde. "Dit zegt Amen, de trouwe en betrouwbare getuige, het begin van Gods schepping: Ik weet wat u doet, hoe u niet koud bent en niet warm. Was u maar koud of warm! Maar nu u lauw bent in plaats van warm of koud, zal ik u uitspuwen".
 
Wat hier beschreven wordt is de zonde van lauwheid. Een verschrikkelijke zonde in Gods ogen. Een zonde die zo erg is dat God lauwe christenen wil uitspuwen. Letterlijk staat er: uitkotsen. Hij wordt er misselijk van.

Geldt dat ook voor ons? 
Nou ja, we durven niet uit te komen voor ons geloof ... we hebben geen tijd meer om Zijn Woord te lezen en Hem te zoeken ... we bezoeken onze eigen bijeenkomsten niet ... we zijn net zo verslaafd aan internet en pornografie als niet christenen ... we schrappen in financieel moeilijkere tijden het eerst de giften voor het werk van de Heer ... enz ... enz.

Lauwheid is een gruwel voor God. Ik ben ervan overtuigd dat Hij veel liever te maken heeft met christenen, die in het volgen van Hem, zondigen dan met lauwe christenen. Maar, ook hier biedt God een weg terug aan. Die is niet gemakkelijk, maar mogelijk. De weg terug is een hernieuwde overgave aan God. Dat is wat het christendom in Nederland nodig heeft.
En ik?
En u?
En jij?






Morgen: de zonde tegen de H. Geest

woensdag 5 december 2012

Zonde doen en zonde hebben


Zondigen is nooit goed en geen enkele zonde is goed te praten. Maar niet iedere zonde is gelijk. Er zijn grote zonden en er zijn kleine zonden. Er zijn zonden die wij één keer begaan, maar er zijn ook zonden die een patroon zijn in ons leven.

We zondigen allemaal zo gemakkelijk. Er hoeft maar iets mis te gaan in ons leven of we reageren het af op anderen. Of we denken dat we onszelf een voordeel kunnen brengen door te liegen of iets wat iemand anders toebehoort weg te nemen. Als dat geen patroon is zijn dat incidentele zonden, die wij moeten belijden en waarover wij Zijn vergeving mogen aanvaarden. Veel moeilijker is dat echter met zonden die een patroon zijn geworden.

Ik ken een vrouw die als vrijwilligster werkzaam was binnen het werk van de Heer en die jarenlang achter de rug van haar leider om over hem gelasterd heeft. Dat is 'zonde hebben'. Het betekent een zonde in het leven laten woekeren zonder daarmee af te rekenen. Het betekent ook jarenlang de relatie met God blokkeren, want God kan en wil niet zijn waar zonde is. ‘Zonde hebben’ betekent je vrijwillig opsluiten in een kooi en je afsluiten van de vrijheid in de Heer.

God biedt ons vergeving aan voor al onze incidentele zonden, maar ook voor zonden die een patroon zijn geworden in ons leven. Hij verwacht echter wel van ons dat wij de houding ten aanzien van de zonde die wij belijden veranderen en het verlangen hebben deze zonde niet opnieuw te begaan. Dat is bij zonden 'hebben' veel moeilijker dan bij zonden 'doen'.






Morgen: De grootste zonde!

dinsdag 4 december 2012

Zonden blokkeren God!


Ja, ik weet God is almachtig. Dat betekent dat Hij alles kan. In principe klopt dat, maar er zijn dingen die God niet wil kunnen. Samengaan met zonde bijvoorbeeld wil Hij niet. Zo gauw er onbeleden zonde in ons leven is trekt God Zich terug. Hij wil en kan niets te maken hebben met zonde. En als God zich terugtrekt leven wij zo te zeggen zonder God. We kunnen bidden zoveel wij willen, maar God zal onze gebeden niet horen, laat staan verhoren. We kunnen wachten op Gods leiding in ons leven, maar die komt niet omdat wij de relatie met God geblokkeerd hebben door onze zonde(n).

Zondigen is nooit goed te praten, maar nog erger is zonde niet willen inzien en niet belijden. God biedt ons Zijn vergeving en Zijn aanwezigheid aan wanneer wij onze zonden bij Hem brengen. Dat betekent dat wij onszelf enorm tekort doen als wij met zonde(n) verder leven. Wij sluiten de Schepper van hemel en aarde, de God die tot ons zegt: “zou voor Mij iets te wonderlijk zijn” (Jeremia 32:7), buiten ons leven. Dat is niet erg slim!

Als wij onze zonde(n) belijden gaat de deur naar God direct weer open. Er is weer tweerichtingsverkeer mogelijk. God zal onze gebeden horen en Hij zal ons leiden. Wat willen wij nog meer?






Morgen: zonde doen en zonde hebben

maandag 3 december 2012

Vrije toegang tot God!

Een van de mooiste verzen in de Bijbel vinden wij in 1 Johannes 1:9. Daar schrijft de oude apostel: “Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.”

Wow! Laat die waarheid eens doordringen!
De Bijbel leert ons dat Jezus Christus aan het kruis is gestorven voor de zonden van de hele wereld. De straf voor alle zonden van verleden, heden en toekomst is daardoor betaald. Dat geldt ook voor AL onze zonden. Jezus Christus droeg AL onze zonden, maar de vergeving van die zonden wordt pas ons deel als wij die zonden belijden en Gods vergeving aanvaarden. Daarom begint Johannes zijn zin ook met het woordje ‘indien’. Dat woordje geeft aan dat eerst aan een voorwaarde voldaan moet worden voordat vergeving kan plaatsvinden. Die voorwaarde is onze zonde herkennen, erkennen en belijden.

Het is eigenlijk zo simpel. We maken allemaal fouten en zondigen zo gemakkelijk. Dat is nooit goed te praten, maar het is deel van het 'gevallen' leven. Als wij echter onze zonden belijden dan vergeeft God en er staat niets meer tussen Hem en ons. Hij kan onze gebeden weer horen en Hij kan tot ons spreken. De blokkade is opgeheven.






Morgen: Zonde blokkeert God


vrijdag 30 november 2012

God wil MIJ leiden!


Als jonge evangelist heb ik een tijdlang op het Brandpunt in Doorn gewoond. Het Brandpunt was jarenlang de thuisbasis van ‘broeder’ Kits, een van de meest dynamische predikers die ons land gekend heeft. Samen met zijn vrouw trok hij in een omgebouwde vrachtwagen door het land. Hij preekte, zij speelde op het orgel.

Op een dag kreeg broeder Kits bezoek van een aantal christenen die hem vertelden dat God hen door een visioen had duidelijk gemaakt dat zij het Brandpunt zouden moeten overnemen.
“Prima”, zei broeder Kits, “als God het mij ook laat zien, zal ik jullie het Brandpunt geven”.

Een mooie en wijze reactie waaraan ik telkens moet denken als christenen menen dat God hen heeft duidelijk gemaakt wat ik moet doen. Soms gebeurt dat. Als leider van een christelijke organisatie word ik af en toe gecontacteerd door christenen die beelden, visioenen of profetieën over ons werk hebben ontvangen. Ik neem dat altijd serieus, maar ik weet ook dat God geen andere mensen nodig heeft om mij te leiden. Hij zal ook direct met mij ‘spreken’ als Hij iets van mij wil. Ik vind de input van andere christenen heel belangrijk, maar ik geloof dat God zelf mij duidelijk zal maken wat Hij van mij wil.

Luister naar volwassen en geestelijke christenen, maar nog belangrijker, luister naar wat God jou te zeggen heeft.


donderdag 29 november 2012

Gods wil en mijn vrijheid


Jarenlang heb ik Gods wil gezien als een lijn die van A naar B loopt. Mijn opgave was het om op die lijn te balanceren en er niet van af te wijken. Zo zie ik Gods wil – op een enkele uitzondering na – echter niet meer.

Ik ervaar Gods wil, na vele jaren leven met Hem, als een raamwerk waarbinnen ik mij vrij mag bewegen. Zolang ik binnen dat raamwerk blijf leef ik naar de wil van God. Verlaat ik dat raamwerk dan verlaat ik god en datgene wat Hij van mij wil.

Zo gaan ouders ook met hun kinderen om. Zij geven het raamwerk aan waarbinnen het kind zich vrij mag bewegen. Bijvoorbeeld stellen ouders bepaalde voorwaarden waaraan vriendjes of vriendinnetjes moeten voldoen (netjes opgevoed, beleefd, sociaal, etc.). Vervolgens laten zij het aan hun kind over welk vriendinnetje of vriendje het kiest.

Zo is het ook in onze relatie met God. Hij heeft ons door Zijn Woord een heel duidelijk raamwerk gegeven waarbinnen wij ons vrij mogen bewegen. Bijvoorbeeld wil Hij dat wij onze naasten liefhebben. Dat is het raamwerk waarbinnen wij met anderen moeten omgaan. Hoe wij die liefde voor onze naaste vervolgens invullen mogen wij zelf kiezen. Dat is de vrijheid die God ons geeft.

Natuurlijk kan het ook gebeuren dat God ons een heel specifieke opdracht geeft. Dan wordt Gods wil weer een lijn, die zich echter altijd binnen Zijn raamwerk afspeelt.






Morgen: wat als anderen een profetie over ons hebben ontvangen en ons willen voorschrijven wat wij moeten doen?

woensdag 28 november 2012

Wees voorzichtig met jouw hart!


Heb je ook wel eens iemand horen zeggen: 'God heeft dit op mijn hart gelegd'. Zo'n zin klinkt heel goed en waarschijnlijk is het ook waar, maar het hoeft niet.

In 1 Kronieken 17:2 lezen wij dat de  profeet Nathan David aanmoedigde om te doen wat hij op zijn hart had. David had voor zichzelf een mooi paleis gebouwd en wilde vervolgens een tempel voor God bouwen. Hij maakte plannen, zijn motieven waren zuiver, en toch stak God er een stokje voor. In hoofdstuk 28:3 wordt als reden hiervoor gegeven dat David een krijgsman was en dat er bloed aan zijn handen kleefde.

Ook wij kunnen soms overtuigd zijn van Gods leiding in ons leven en denken dat God ons iets op het hart heeft gelegd, terwijl dat niet het geval is. We moeten voorzichtig zijn met ons hart, en de impressies en verlangens van ons hart toetsen aan het Woord van God. Want in Jeremia 17:9 staat: "Arglistig is het hart boven alles, ja, verderfelijk is het; wie kan het kennen?" Dus oppassen geblazen!

Gods wil voor ons leven speelt zich altijd af binnen de context van Zijn Woord. De Heilige Geest maakt Zijn wil voor ons persoonlijk. Een goede toets is vervolgens om datgene wat wij verstaan als Gods wil voor te leggen aan volwassen, geestelijke christenen.






Morgen: Gods wil en onze vrijheid!

dinsdag 27 november 2012

De bijzondere manier


Gisteren hebben wij gezien dat God ons meestal laat weten wat Hij wil, door de bijbel, door de Heilige Geest en door andere christenen. Dat is de gebruikelijke manier. Maar God kan ook heel andere wegen gaan.

Bijzonder is wanneer God op een directe manier tot één van zijn kinderen spreekt en haar of hem een opdracht geeft voor een specifieke situatie. Daarbij maakt God onder andere gebruik van beelden, visioenen, dromen en profetieën om tot zijn uitverkorenen door te dringen. Dat deed hij bijvoorbeeld bij Gideon (Rechters 7), Jozef (Matteüs 2:13) Saulus (Handelingen 9) en Johannes op het eiland Patmos (Openbaring 4:1).

Het is mijn ervaring dat veel christenen willen drijven op het bijzondere en voorbijgaan aan het gebruikelijke. Het is natuurlijk ook veel gemakkelijker en veel interessanter om te zeggen “God heeft mij Zijn wil bekend gemaakt door het volgende visioen ...” dan te zeggen: “Na diepgaande bijbelstudie, uren op mijn knieën  en gesprekken met medegelovigen ben ik tot de overtuiging gekomen dat dit is wat God van mij vraagt”. Mijn raad: wees voorzichtig met de stellige bewering dat God direct tot jou gesproken heeft door beelden, visioenen of profetieën. Het kan zelfs heel gevaarlijk worden als wij deze ‘openbaringen’ gebruiken om anderen te vertellen wat zij moeten doen. Morgen zullen wij zien dat zelfs David, die een man naar Gods hart genoemd wordt, eens ten onrechte de indruk van zijn hart uitlegde als de wil van God.
 

maandag 26 november 2012

Gods wil


Mijn vrouw Christine neemt iedere donderdagmorgen deel aan een bijbelgespreksgroep. Acht vrouwen treffen zich voor bijbelstudie, gebed en tja om elkaar op de hoogte houden van alles wat belangrijk is J. Tijdens het avondeten verzuchtte zij eens: “God maakt al die vrouwen door beelden, visioenen en profetieën duidelijk wat ze moeten doen”. En toen met een teleurgestelde blik in de ogen: “Bij mij doet God dat nooit”.

Nou ja, daar valt wel iets over te zeggen. Hoe maakt God zijn wil bekend aan zijn kinderen? Ik zou daarbij een onderscheid willen maken tussen de gebruikelijke manier en de bijzondere manier.

Gebruikelijk is dat God drie wegen gaat om tot ons door te dringen:

1. Door Zijn Woord. 
De bijbel bevat een schat aan voorbeelden, aanmoedigingen, geboden en verboden. Door al die geschriften leren wij God (beter) kennen en datgene waar Hij voor staat en wat Hij wil. Dat is het grote raamwerk waarbinnen zich de wil van God altijd moet afspelen, want God kan niet in strijd zijn met Zichzelf.
2. Door zijn Heilige Geest 
De algemene wil van God voor al zijn kinderen wordt heel persoonlijk gemaakt door de Heilige Geest. De Geest van God die in ieder christen woont helpt ons om het woord van God te begrijpen en toe te passen in ons dagelijks leven. 

3. Door medegelovigen 
Ons hart is echter onbetrouwbaar (Jeremia 17:9). Dat wil zeggen dat wij ons heel gemakkelijk voor de gek kunnen houden en onszelf kunnen aanpraten dat iets naar de wil van God is, terwijl God er helemaal niets mee te maken heeft. Daarom is het goed om de wil van God zoals wij die denken te verstaan te toetsen aan de wijsheid en het inzicht van volwassen christenen die oprecht met de Heer leven.






Morgen: Hoe God op een bijzondere manier Zijn wil bekend maakt.

vrijdag 23 november 2012

De omgang met elkaar!


Vele jaren mag ik nu al weer leiding geven in christelijk werk. Dat is een geweldig voorrecht, maar het is niet altijd gemakkelijk. Ook in het werk, dat voor het Koninkrijk van God gedaan wordt, komen heel wat problemen voor. Helaas moet ik vanuit mijn ervaring zeggen dat de grootste bedreiging voor de Gemeente van Jezus Christus ligt in de relatie die wij als gelovigen hebben met elkaar. En dat, terwijl de bijbel zo duidelijk is, en zoveel te zeggen heeft, over onze omgang met elkaar. Vandaag een tiental bijbelse 'spelregels' als spiegel. In bijna al die bijbelgedeelten komt het woord 'elkaar' voor.

1. Aanvaardt elkaar
"Aanvaard elkaar daarom ter ere van God, zoals Christus u heeft aanvaard." (Romeinen 15:7)

2. Leef in harmonie met elkaar
"Ik, die gevangen zit omwille van de Heer, vraag u dan ook dringend de weg te gaan die past bij de roeping die u hebt ontvangen: wees steeds bescheiden, zachtmoedig en geduldig, en verdraag elkaar uit liefde. Span u in om door de samenbindende kracht van de vrede de eenheid te bewaren die de Geest u geeft." (Efeziërs 4:1-3)

3. Bouw elkaar op
"Laat Christus’ woorden in al hun rijkdom in u wonen; onderricht en vermaan elkaar in alle wijsheid, zing met heel uw hart psalmen en hymnen voor God en liederen die de Geest u vol genade ingeeft." (Kolossenzen 3:16)

4. Help elkaar
"Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt." (1 Petrus 4:10)

5. Respecteer elkaar
"Maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander." (Filippenzen 2:2-4)

6. Zorg voor elkaar
"Broeders en zusters, wanneer u merkt dat een van u een misstap heeft begaan moet u, die door de Geest geleid wordt, hem zachtmoedig weer op het rechte pad brengen. Pas op dat u ook zelf niet tot misstappen wordt verleid. Draag elkaars lasten, zo leeft u de wet van Christus na." (Galaten 6:1,2)

7. Bemoedig elkaar
"Laten we opmerkzaam blijven en elkaar ertoe aansporen lief te hebben en goed te doen." (Hebreeën 10:24)

8. Vergeef elkaar
"Verdraag elkaar en vergeef elkaar als iemand een ander iets te verwijten heeft; zoals de Heer u vergeven heeft, moet u elkaar vergeven." (Kolossenzen 3:13)

9. Bidt voor elkaar
"Beken elkaar uw zonden en bid voor elkaar."

10. Heb elkaar lief
"Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn." (Johannes 13:34,35)


donderdag 22 november 2012

Een voortreffelijke taak!


Paulus schrijft aan zijn discipel Timotheus (1 Tim 3:1) “Indien iemand staat naar het opzienersambt (leiding geven), dan begeert hij een voortreffelijke taak”. Mooi en aardig, maar, als je de voorwaarden voor geestelijk leiderschap, die wij gisteren op een rijtje hebben gezet, tot je door laat dringen, moet de vraag zich wel opdringen: wie kan dan nog geestelijk leider zijn?

Het antwoord is NIEMAND, omdat er geen mens is die aan alle voorwaarden voldoet. Op een, of meerdere, of vele punten vallen wij allemaal door de mand.

Het is als bij preken. Als dominees, voorgangers en evangelisten alleen maar zouden mogen preken over dingen die ze zelf onder de knie hebben, zou het heel stil worden vanaf de kansel. Maar, als iemand preekt houdt hij zichzelf en de toehoorders voor wat het Woord van God te zeggen heeft. Dat Woord is in de eerste plaats van toepassing op de prediker en daarna pas op zijn toehoorders. Hij preekt dus tegen zichzelf en tegen allen die aanwezig zijn.

Zo hoeven geestelijke leiders niet volmaakt te zijn. Dat is ook onmogelijk. Paulus legt de lat heel hoog, maar essentieel voor een leider is dat hij zich wil onderwerpen aan het Woord van God.

Eigenlijk zou je de taak van een geestelijk leider kunnen samenvatten in drie punten!

1. Zelf dagelijks met God leven!
2. De richting aangeven!
3. De mensen die hem zijn toevertrouwd liefhebben en opbouwen in het geloof!






Morgen: regels voor de omgang met elkaar!

woensdag 21 november 2012

Geestelijk leiderschap


In een van de Manna studies gaan wij uitvoerig in op wat Paulus zijn discipelen Timotheus en Titus voorhield over geestelijk leiderschap.

In die twee brieven heb ik 34 voorwaarden gevonden die Paulus noodzakelijk achtte voor een leider. Heel opmerkelijk is dat 23 van deze voorwaarden direct te maken hebben met het persoonlijke leven van de leider. Verder hebben 9 voorwaarden te maken met zijn gezin, en maar 2 voorwaarden hebben direct te maken met zijn werk.
Hoe is dat mogelijk?
Omdat een christelijke bediening niets anders is dan de uiterlijke en zichtbare expressie van een innerlijke overtuiging. Een christelijke bediening is niet iets wat je bewerkt, het is wat je naleeft. Het is niet primair wat je doet, maar hoe je bent.

Ik heb in de Manna studies de 34 voorwaarden die Paulus noemt gegroepeerd in 17 hoofdpunten. Die geef ik hier zonder commentaar weer.

Onberispelijk
Rein
Waardig
Ordelijk
Gastvrij
Niet verslaafd
Niet opvliegend
Vriendelijk
Niet hebzuchtig
Geen pasbekeerde
Een goede reputatie
Eerlijk
Een sterke geestelijke overtuiging
Niet trots
Van goede wil
Rechtvaardig
Gedisciplineerd

Deze bijbelse voorwaarden voor leiderschap mag iedere geestelijke leider zich als spiegel voorhouden. Ieder christen natuurlijk ook!






Morgen: Als de lat zo hoog wordt gelegd hoe kan dan nog iemand geestelijk leiding geven?

dinsdag 20 november 2012

Problemen met de leiding!


In gemeenten en christelijke organisaties komt het nogal eens voor dat leden of medewerkers problemen hebben met de leiding. Op zich is dat normaal en ook helemaal niet dramatisch. Belangrijk is echter hoe met deze onvrede wordt omgegaan. Hier een drie stappen plan.

1. Bid voor jouw leider
Leg het probleem voor aan de Heer. Vraag Hem om jou te laten zien of jouw bezwaren gegrond zijn. Draag jouw leider op aan de Heer. Vraag God jouw leider te zegenen en openheid te geven voor een gesprek.

2. Praat met jouw leider
Ga op jouw leider toe en vertel hem dat je graag een gesprek met hem wilt hebben. Maak geen verwijten, maar blijf bij jezelf. Vertel hem of haar waar jij problemen mee hebt.

3. Reageer geestelijk
Mooi als het gebed en het gesprek tot een doorbraak leidt. Als er toch geen oplossing gevonden kan worden heeft een christen twee mogelijkheden om geestelijk te reageren. In de eerste plaats kan hij de weg van de leider accepteren en hem of haar verder ondersteunen en bemoedigen in het uitoefenen van zijn taak. Per slot van rekening vertelt de Bijbel dat de leider niet toevallig in zijn positie is maar dat God hem heeft aangesteld (Romeinen 13:1). Is zo'n houding echter niet mogelijk dan kan hij zich vrijwillig terugtrekken. Niemand verplicht jou immers om bij een bepaalde organisatie te werken of lid te zijn van die ene gemeente.

Ondermijning, roddelen, lasteren, of zoals Paulus schrijft aan zijn discipel Timótheüs (4:7), onheilige oudevrouwenpraat - achter de rug van de leider om - is nooit een geestelijke oplossing.






Morgen: geestelijk leiderschap