woensdag 5 december 2012

Zonde doen en zonde hebben


Zondigen is nooit goed en geen enkele zonde is goed te praten. Maar niet iedere zonde is gelijk. Er zijn grote zonden en er zijn kleine zonden. Er zijn zonden die wij één keer begaan, maar er zijn ook zonden die een patroon zijn in ons leven.

We zondigen allemaal zo gemakkelijk. Er hoeft maar iets mis te gaan in ons leven of we reageren het af op anderen. Of we denken dat we onszelf een voordeel kunnen brengen door te liegen of iets wat iemand anders toebehoort weg te nemen. Als dat geen patroon is zijn dat incidentele zonden, die wij moeten belijden en waarover wij Zijn vergeving mogen aanvaarden. Veel moeilijker is dat echter met zonden die een patroon zijn geworden.

Ik ken een vrouw die als vrijwilligster werkzaam was binnen het werk van de Heer en die jarenlang achter de rug van haar leider om over hem gelasterd heeft. Dat is 'zonde hebben'. Het betekent een zonde in het leven laten woekeren zonder daarmee af te rekenen. Het betekent ook jarenlang de relatie met God blokkeren, want God kan en wil niet zijn waar zonde is. ‘Zonde hebben’ betekent je vrijwillig opsluiten in een kooi en je afsluiten van de vrijheid in de Heer.

God biedt ons vergeving aan voor al onze incidentele zonden, maar ook voor zonden die een patroon zijn geworden in ons leven. Hij verwacht echter wel van ons dat wij de houding ten aanzien van de zonde die wij belijden veranderen en het verlangen hebben deze zonde niet opnieuw te begaan. Dat is bij zonden 'hebben' veel moeilijker dan bij zonden 'doen'.






Morgen: De grootste zonde!