Goed eindigen 2

Om als christen goed te eindigen moeten wij iedere dag bewust met God wandelen en attent zijn op de verleidingen van satan (zie gisteren). Vandaag nog twee suggesties.

3. Wees transparant tegenover anderen

Sta toe dat andere christenen jouw leven kunnen zien en doorzien. Laat je door anderen adviseren en helpen. Verstop je niet. Dat is één van de redenen waarom een huwelijk zo belangrijk is en waarom goede christen vrienden en vriendinnen belangrijk zijn. Dat is een van de redenen waarom wij eigenlijk allemaal deel zouden moeten uitmaken van een goede kerk of geloofsgemeenschap.

4. Wees snel in het belijden van zonden

Niet zoals koning Uzzia (2 Kronieken 26), die met toorn reageerde toen hij geconfronteerd werd met zonde. Ook niet zoals koning Saul, die zijn zonde ontkende toen hij daarop gewezen werd (1 Samuël 15:19,20), of zoals Christian Wulff en Lance Armstrong die hun fouten pas toegaven toen ze geen kans meer hadden (zie afgelopen maandag). Laten wij fouten nooit ontkennen, maar erkennen en heel snel belijden. "Belijden we onze zonden, dan zal Hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad." (1 Johannes 1:9) Het offer voor God is een gebroken geest; een gebroken en verbrijzeld hart zult U, God, niet verachten. (Psalm 51:19)

Goed eindigen 1

Gisteren hebben wij nagedacht over het trieste voorbeeld van koning Uzzia. Een man die opklom naar een toppunt van macht en vervolgens ontrouw werd aan God. Hij leefde goed, maar hij eindigde slecht. Vandaag en morgen vier suggesties die ons kunnen helpen om goed te eindigen.

1. Wandel vandaag met God
Maak je geen zorgen over hoe je over twintig jaar zult leven. Wandel vandaag bewust met God. Dit is de dag die voor jouw geestelijk leven belangrijk is. In Psalm 16:8 staat: "Steeds houd ik de Heer voor ogen, met Hem aan mijn zijde wankel ik niet." Dat geldt ook voor vandaag.

2. Wees waakzaam
In 1 Petrus 5:8 schrijft de apostel Petrus, door eigen schade en schande wijs geworden: "Wees waakzaam, wees op uw hoede, want uw vijand, de duivel, zwerft rond als een brullende leeuw, op zoek naar een prooi." Satan wil ons christenleven kapot maken. Hij zal alles proberen om ons aan te vallen. Soms doet hij dat door ons toe te staan succes te hebben. Hij weet dat succes gemakkelijk de trein van macht, hoogmoed en ontrouw in beweging kan zetten. En als die trein eenmaal voort dendert, kan alleen een afgrond die nog stoppen.

Morgen nog twee suggesties.

Hoogmoed en macht

In 2 Kronieken 26 kunnen wij lezen over het leven van koning Uzzia, een prachtig voorbeeld van iemand die het 'gemaakt' had. Maar, dan staat er in hoofdstuk 26:16, "Toen Uzzia het toppunt van zijn macht had bereikt, werd hij hoogmoedig, en dat leidde tot zijn ondergang." In dat ene vers staan twee belangrijke woorden: macht en hoogmoed.

Die woorden zijn belangrijk, omdat ze haast een geestelijke wetmatigheid voorstellen. Koning Uzzia was succesvol, want hij had veel macht en hij was beroemd. Maar in plaats van God te danken voor zijn succes, zei hij: "Kijk eens wat ik allemaal heb gepresteerd". Hij werd hoogmoedig en kwam ten val. Hij zondigde tegen God en toen hij werd terechtgewezen, beleed hij zijn zonde niet, maar werd kwaad. Als gevolg daarvan werd hij door God gestraft. Hij werd melaats en moest de rest van zijn leven in afzondering doorbrengen, terwijl zijn zoon vanuit het paleis het land bestuurde. Een heel verdrietig verhaal.

Van koning Uzzia kunnen wij leren dat het feit dat wij vandaag met God leven, nog geen garantie is dat we ook goed zullen eindigen. Morgen en overmorgen een aantal eenvoudige suggesties, die ons kunnen helpen om niet alleen nu met God te leven, maar om ook goed te eindigen.

 


De foto toont een melaatse Koning Uzzia geschilderd door Rembrandt van Rijn

Diep vallen

Een jaar geleden was Christian Wulff Bundespresident in Duitsland, het hoogste ambt in het land, vergelijkbaar met de taak en de rol van onze koningin. Samen met zijn vrouw Bettina woonde hij in het prachtige slot Bellevu bij Berlijn. Nu nog geen jaar later woont Christian Wulf alleen in een kleine achteraf woning in Hannover.

Wulf werd beschuldigd van corruptie in de tijd voordat hij Bundespresident was. Eerst ontkende hij die aantijgingen, maar toen hem het vuur na aan de schenen werd gelegd moest hij toch het een en ander toegeven en uiteindelijk aftreden. Vorige maand besloot zijn vrouw Bettina hem te verlaten. Zij bleef in het huis en Christian betrok een kleine huurwoning.
Zo snel kan het gaan.

En wat te denken van Lance Armstrong? Zeven keer won hij de Tour de France. Altijd ontkende hij fervent het gebruik van doping, totdat hij uiteindelijk door de mand viel. Want ook al is de leugen nog zo snel ...

Trieste verhalen over twee mannen die succes, roem, macht en geld hadden. Toch ging het helemaal mis. De vraag is natuurlijk: hoe staat het met ons? Welke lijken hebben wij mogelijk in de kelder? Wat is onze donkere kant? Wat hebben wij te verbergen? De bijbel is behoorlijk genadeloos als het gaat om onze foute geheimen. Jezus zegt in Lucas 8:17 "Want er is niets verborgen, dat niet aan het licht zal komen, en niets geheim, dat niet zal bekend worden en aan het licht komen". En Paulus schrijft aan de christenen in Korinthië (1 Kor 3:13): "Ieders werk zal aan het licht komen. Want de dag zal het doen blijken, omdat hij met vuur verschijnt, en hoedanig ieders werk is, dat zal het vuur uitmaken".

Morgen een bijbels voorbeeld van iemand die goed begon en slecht eindigde.

Even lachen

Iemand stuurde mij de volgende tekst toe over onze Nederlandse taal. Ik heb vreselijk moeten lachen. Ik kan het niet voor mijzelf houden.

Nederlands is niet zo moeilijk. Je moet alleen goed lezen.

Bedacht - naast bed nummer zeven
Achteraf - min acht
Papier - zwaarlijvige Ier
Minister - kleine ster
Continenten - inenten op een delicate plaats
Profeet - professor aan tafel
Kaarsrecht - recht om kaarsen te vervaardigen
Vertrouwen - in het buitenland trouwen
Antiloop - middel tegen diarree
Uurwerk - werk dat per uur betaald wordt
Minimaal - kleine maaltijd
Panama - vader laat moeder voorgaan
Kieskeurig - tand in goede staat
Misleider - priester
Politicus - zoen van een agent
Koepon - nachtgewaad van een koe
Oordeel - lel van het oor
Paling - vader van Chinees meisje
Uitzonderlijk - begrafenisondernemer op reis
Theoloog - Theo was niet eerlijk

Ik wens u een mooi weekend toe!

Schietgebedjes

Ik heb een keer een fervente atheïst gevraagd of hij wel eens bidt. "Nee, natuurlijk niet antwoordde hij. Er is niemand tot wie ik mijn gebed kan richten".Toen vroeg ik hem, "Als je ziek bent of als je het niet meer ziet zitten zeg je dan nooit HELP"? "Ja, dat wel"' antwoordde hij, "maar dat heeft niets te betekenen". "Waarom heeft dat niets te betekenen?", vroeg ik. "Als het niets te betekenen heeft, waarom zeg je dat dan? Tegen wie zeg je het? Kan het zijn dat je intuïtief toch aanvoelt dat er 'iets' moet zijn?" "Nee, natuurlijk niet", antwoordde hij consequent aan zijn geloof dat er geen God kan bestaan.

Ik zou de atheïsten, die regelmatig schietgebedjes prevelen, niet graag de kost willen geven. En wat doen atheïsten en agnosten als het echt moeilijk wordt in hun leven? Wat doen ze als hun existentie bedreigd wordt? Wat als een ongeneeslijke ziekte zich aankondigt? Wat als ze de dood in ogen kijken? Blijven ze dan het bestaan van God ontkennen en halen ze ook dan nog hun schouders op? Ik weet het niet. Ik kan mij echter goed voorstellen dat ze dan hun verstandelijke overtuiging loslaten omdat ze ontdekken dat een andere overtuiging, die diep vanuit hun binnenste komt, veel en veel sterker is.

God zoeken

Zolang mensen kunnen denken hebben zij God gezocht. Vandaag een paar uitspraken van zoekenden en hen die gevonden hebben.

Ik kan me de man voorstellen die in God gaat geloven na een doorgesneden kool nauwkeurig te hebben bekeken. Eric van der Steen

Men kan beter helemaal geen mening over God hebben dan een mening die Hem onwaardig is. Francis Bacon

Wat wij toeval noemen, is misschien de logica van God. Georges Bernanos

Iemand die niet meer in God gelooft is niet iemand die niets meer gelooft; het is iemand die alles gelooft. Umberto Eco

We hebben God nodig zolang er geen andere verklaringen is. Stephen Hawking

Als je je verkrampt blijft vasthouden aan de gedachte dat God niet bestaat, geloof je er in feite ook in. Theo van Gogh

De atheïst zei tegen God: 'Je bestaat niet en ik haat je.' Hannah Green

Ik geloof in de God die de mensen heeft gemaakt, niet in de God die de mensen hebben gemaakt. Alphonse Karr

Als zijn bestaan te bewijzen viel zou het God niet zijn, zelfs niet kunnen zijn. Gabriel Marcel

De hemel is als het boek dat God ons voorlegt, om zijn wonderwerken te lezen. John Milton

Ook als men niet gelooft dat God bestaat gelooft men, namelijk dat God niet bestaat. E. J. Ouweneel

God is een onuitsprekelijke zucht, op de bodem der menselijke ziel. Jean Paul

Indien God niet bestond, moest men hem uitvinden. Voltaire

God is niet populair

Waarom willen zoveel mensen niet in God geloven?

1. Ze denken niet na over God
We leven in een tijd waarin God in de westerse wereld niet populair is. Geloven in God is ouderwets. Dat deden onze ouders die niet beter wisten. De wetenschap verklaart ons moderne mensen het leven en maakt duidelijk dat er geen God nodig is. Daar hoeven wij dus niet meer over na te denken. Paulus schrijft echter "Zijn onzichtbare eigenschappen zijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in zijn werken, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het VERSTAND waarneembaar." (Romeinen 1:20). Het VERSTAND kan echter pas iets waarnemen als het ook gebruikt wordt.

2. Ze maken God verantwoordelijk voor alle ellende
De redenering is: als er een liefdevolle en rechtvaardige God is, waar komt dan alle ellende vandaan (op zich een goede vraag). Kon God niet beter of wilde Hij niet beter? In beide gevallen wil ik niets met deze God te maken hebben. Dus God bestaat niet.

3. Ze willen niet leven met de consequenties
Accepteren dat er een God is betekent ook dat je moet leven met de consequenties van dat geloof. Dan moet je rekening houden met God en doen wat Hij zegt. Dat willen mensen niet. Ze willen vrij zijn. Dan is het veel comfortabeler om niet in God te geloven.

Morgen: wat christenen en niet christenen zeggen over het bestaan van God

Waarom ik in God geloof

Verwondering
In de eerste plaats is er de verwondering. Als ik om mij heen kijk naar de fantastische schepping dan kan ik niet anders dan in verwondering geloven. Van het immense heelal tot de schitterende kleine kristallen in de sneeuw. Het leven ... de groei ... de samenhang tussen de vele elementen ... planten ... dieren ... mensen ... schoonheid ... liefde. Paulus schrijft in zij brief aan de Romeinen "Want hetgeen van Hem niet gezien kan worden, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid, wordt sedert de schepping der wereld uit zijn werken met het verstand doorzien, zodat zij geen verontschuldiging hebben" (1:20).

Verstand
De wetenschap wil mij voorhouden (beter wijsmaken) dat de fantastische, complexe en immense schepping 'toevallig' uit 'niets' ontstaan is. Stel je dat maar eens voor! Er was NIETS en dat leidde tot ALLES wat er nu is. En dat ook nog TOEVALLIG. Dat kan mijn verstand niet volgen. Voor zo'n theorie is mijn geloof niet groot genoeg. Voor mij is de meest logische en rationele verklaring voor onze existentie het bestaan van een almachtige God die dat alles zo gewild heeft.

Verandering
Als jonge man was ik op zoek naar de zin van het leven. Omdat ik geen antwoord kon vinden wilde ik een eind aan mijn leven maken (zie mijn verhaal x). Toen leerde ik Jezus kennen. Hij heeft mijn leven radicaal veranderd en mij een  inhoud en een doel gegeven. Vijfenveertig jaar leef ik nu met Hem. Hoe kan ik anders dan geloven in de God die mij het leven heeft geschonken.

Nee, God kun je niet wetenschappelijk bewijzen, maar Hij bevestigt zichzelf telkens opnieuw! Je hoeft alleen je ogen te openen ... en je hart!

Morgen: Waarom mensen niet in God geloven

God bewijzen?

"Kunt u bewijzen dat God bestaat? Als u dat niet kunt is het dom om in Hem te geloven en Hem te volgen".

Dezelfde man, met wie ik de discussie had gehad over het bestaan van God, (zie gisteren) stelde mij de vraag later die avond. Ik zei: "U kunt niet bewijzen dat God niet bestaat en ik kan niet bewijzen dat God bestaat. Wij zitten dus in dezelfde boot. Beiden zijn wij gelovige mensen. U gelooft dat God niet bestaat, ik geloof dat God bestaat".

Dat ik hem 'gelovig' noemde beviel hem helemaal niet. Ik vervolgde "Als wij dan beiden ons geloof niet kunnen bewijzen, dan is de vraag wie de beste argumenten heeft. Wij leggen uw argumenten op één kant van de weegschaal en mijn argumenten op de andere kant en we kijken dan naar welke kant de weegschaal doorslaat".

Zijn vrouw kwam naast hem staan. Ik vroeg “Gelooft u dat uw vrouw van u houdt?”. Hij keek zijn vrouw aan. “Dat geloof ik niet, ik weet het!”.
“Kunt u dat bewijzen?”
De man dacht een moment na. “Waarom zou ik moeten bewijzen dat mijn vrouw van mij houdt? Ik ervaar het en iedereen kan het zien”.
“Ja”, antwoordde ik “Ik ervaar dat God bestaat en iedereen die wil kan zien dat Hij er is”.

Morgen: waarom ik in God geloof

God bestaat niet!

Mijn vrouw en ik waren uitgenodigd voor een verjaardag. Met zo'n twintig mensen zaten wij in een kleine woonkamer. Het was een gezellig geroezemoes. Opeens hoorde ik een donkere mannenstem in de andere hoek uitroepen "God bestaat niet". Ik spitste mijn oren. "Als we dood gaan stoppen ze ons in een gat ... over en sluiten".

"Wat een domheid", zei ik net iets te hard.

"Wie zegt dat ik dom ben", riep de man. Hij stond op. Toen pas zag ik hoe groot hij was. Ineens was iedereen stil.

"Ik heb niet gezegd dat u dom bent", zei ik zacht. "Laat ik het anders formuleren. Hoe kan iemand die intelligent is zoiets zeggen".

De man haalde zijn schouders op en wilde reageren, maar ik was hem voor. "Hoeveel procent van alles wat te weten is begrijpen wij mensen?" Opnieuw haalde de man zijn schouders op. "Ik denk", zei ik "dat we nog niet één procent begrijpen van alles wat er is". De hele kamer volgde ons gesprek. Als bij een tenniswedstrijd gingen de hoofden heen en weer.

"Kan zijn bromde de man".

"Als wij minder dan één procent begrijpen van alles wat er te begrijpen is, dan is het toch mogelijk dat God zich ophoudt in de negenennegentig procent die wij niet begrijpen. Om met zekerheid te kunnen zeggen dat God niet bestaat moeten wij alles van alles weten".

De man keek mij doordringend aan. "Ja maar, u kunt niet bewijzen dat God wel bestaat", bromde hij terwijl hij ging zitten.

"Dat klopt!", zei ik.

Morgen: God bewijzen?

Waartoe zijn wij op aarde?

Ik ben opgegroeid in een katholiek gezin. Op de lagere school moesten wij de hele catechismus uit het hoofd leren. Dat was een boek vol met geloofsvragen en de daarbij behorende antwoorden. Iedere morgen moesten wij één voor één voor de tafel van de leraar gaan staan, die ons dan een vraag uit de catechismus stelde. Het juist beantwoorden van die vragen was belangrijker dan alle andere vakken en cijfers. Uit het hoofd leren was kennelijk gemakkelijk voor mij. Vaak heb ik op mijn rapport een 10 voor 'geloof’ gehad.

De eerste vraag van die catechismus was: Waartoe zijn wij op aarde? Het antwoord luidde: Wij zijn op aarde om God te dienen en daardoor hier en in het hiernamaals gelukkig te zijn. Nu zo'n zestig jaar later is dat antwoord nog steeds deel van mij.

Petrus schrijft dat God niet wil dat iemand verloren gaat, maar dat allen tot bekering komen (2 Petrus 3:9). Jezus zegt dat Hij gekomen is om ons het leven te geven in overvloed (Johannes 10:10). God wil dat wij behouden worden en Jezus wil dat wij het leven dat Hij ons gegeven heeft genieten. De catechismus had gelijk!

Wat is de zin van het leven?

Mijn nieuwe iPhone kan vragen beantwoorden. Je spreekt een vraag in en prompt volgt het antwoord. Ik besloot mijn iPhone (in het Duits) de meest fundamentele vraag van de mensheid te stellen: wat is de zin van het leven?

Prompt kwam het antwoord.

Alles duidt erop dat het CHOCOLADE is.

Ik moest lachen, totdat de trieste waarheid van het antwoord tot mij doordrong. Wij leven in een tijd waarin in de westerse wereld hedonisme tot geloof verheven wordt. Hedonisme is de levensopvatting volgens welke genot en geluk de grootste waarden in het leven zijn. Vol overgave zoeken wij naar de bevrediging van behoeften en lusten. Er is niets mis met chocolade, maar als dat de kern van het leven wordt dan zijn wij armzalige en armoedige mensen.

Paulus zou de vraag naar de zin van het leven anders beantwoord hebben dan mijn iPhone. Hij schreef aan de christenen in Filippi (1:21) "Het leven is mij Christus". Dat geeft een totaal andere inhoud aan het leven. Waar bent u vandaag naar op zoek? Chocolade of Jezus?

Wat zijn 'we' goed!

Gisteren wonnen 'we' maar liefst vijf medailles bij de Europese kampioenschappen schaatsen. De winnaars, die jarenlang keihard gewerkt hebben voor dit resultaat, werden uitvoerig geëerd. Het rood-wit-blauw werd gehesen. Mensen jubelden. Het Wilhelmus klonk. Ik zette de tv keihard. De rillingen liepen over mijn rug. Kippenvel!

Mooi hoor! Maar weet u, eens worden u en ik nog heel anders geëerd. Voor alle christenen ligt een beloning, een kroon, een gouden medaille klaar. De vergankelijke krans die atleten krijgen, is niets vergeleken bij de prijs die ons christenen eens ten deel zal vallen. Eens zullen wij als 'beloning' Jezus mogen ontmoeten. Als wij onze 'wedstrijd' goed beëindigen, zal Hij Zelf ons een kroon op het hoofd zetten.

"Dan zult u wanneer de hoogste Herder (Jezus) verschijnt de krans van de luister ontvangen, die nooit verwelkt." (1 Petrus 5:4)

"Gelukkig is de mens die in de beproeving staande blijft. Want wie de proef doorstaat, ontvangt als lauwerkrans (van Jezus) het leven, zoals God heeft beloofd aan iedereen die Hem liefheeft." (Jakobus 1:12)

"Wees getrouw tot in de dood dan zal Ik (Jezus) u als lauwerkrans het leven geven." (Openbaring 2:10)

"Nu wacht mij de krans van de gerechtigheid die de Heer, de rechtvaardige rechter (Jezus), aan mij zal geven op de grote dag; en niet alleen aan mij, maar aan allen die naar zijn komst hebben uitgezien." (2 Timoteüs 4:8)

Wat een vooruitzicht!

Rijkelijk geven

Iemand schreef: Het begrip 'rijkelijk geven' is niet op zijn plaats. God heeft de blijmoedige gever lief. Als je rijk bent, is het heel eenvoudig om veel te geven, maar als je arm bent, dan is dat een heel andere zaak.

Ik kan het daar niet mee eens zijn. In mijn bediening heb ik veel rijke mensen mogen ontmoeten. En wat heb ik ontdekt? Ook zij hebben, net als mensen die arm zijn, moeite om te geven. Het is kennelijk altijd moeilijk om afstand te doen van datgene wat ons toebehoord.

Jezus ging een keer in de tempel tegenover de offerkist zitten om met aandacht te volgen hoe mensen offerden. Het interesseerde Hem kennelijk. Veel rijke mensen gaven veel. Toen zag Hij een arme vrouw die twee koperstukjes in de offerkist wierp. Jezus riep zijn discipelen erbij en prees deze vrouw. Hij zei: Voorwaar, Ik zeg u, deze arme weduwe heeft het meeste in de offerkist geworpen van allen, die er iets in geworpen hebben. Want allen hebben erin geworpen van hun overvloed, maar zij heeft van haar armoede erin geworpen, al wat zij had, haar ganse levensonderhoud.

De opdracht om te geven geldt voor alle christenen: rijk en arm, jong en oud, mensen die van de bijstand leven en zij die in weelde baden. Het geldt ook voor mij. Ik leid een christelijk werk en sta zodoende ook aan de ontvangende kant van 'giften'. Maar ook voor mij geldt de opdracht om te geven. Of beter gezegd: ook ik heb het voorrecht om blijmoedig en rijkelijk te geven voor Zijn dienst!

 

Gelden tienden nog?

Iemand schreef mij: De opdracht tot het geven van tienden lezen we in de Bijbel in de wet van Mozes. Het gaat hier om een percentage van de oogst en de veestapel. De Israëlieten moesten de tienden geven voor de tempel en de priesterdienst, de Levieten. Geldt deze opdracht nu ook voor de gelovigen in Jezus Christus? Moeten wij ‘tienden’ geven? Als we iets van de wet verplicht stellen, bijvoorbeeld het geven van tienden, horen we alle wetten na te volgen. In het Nieuwe Testament klinkt voortdurend de oproep onszelf niet onder de wet te stellen, maar onder de genade. Jezus Christus, Gods Zoon, heeft ons bevrijd om in vrijheid te leven. We hoeven onszelf geen juk op te leggen

Klopt allemaal!

Toch is deze discussie een beetje overbodig. Waarom? Omdat God ook in het Nieuwe Testament heel duidelijk maakt dat Hij van ons verwacht dat wij rijkelijk geven voor Zijn dienst. Jezus zegt in Mattheus 10:8: “Om niet hebben jullie ontvangen, om niet moeten jullie geven”. En de schrijver van de brief aan de Hebreeën meldt (13:16): “En houd de liefdadigheid en de onderlinge solidariteit in ere, want dat zijn offers waarin God behagen schept”. In het Nieuwe Testament vinden wij meer bijbelgedeelten over geven dan over de wederkomst van Jezus.

Wij leven niet meer onder de wet, maar uit genade. Wij kennen de Verlosser en de Heilige Geest leeft in ons. Reden genoeg om vrijwillig te geven. En wat is dan tien procent na alles wat de Heer voor ons heeft gedaan?

Tienden

Gisteren hebben wij stil gestaan bij het feit dat God van ons vraagt een deel van onze inkomsten af te geven voor Zijn dienst. Zo belangrijk is dit voor God dat Hij er de geweldige belofte van ‘zegen in overvloed’ aan verbindt (zie Maleachi 3:10).

In deze context las ik het volgende verhaal.

Een boer gaf zijn bedrijf over in handen van zijn zoon. Hij zei: denk eraan dat je ieder jaar de tienden geeft voor het werk van de Heer. God heeft jouw geld nodig en jij hebt Gods zegen nodig.

Dat deed de zoon trouw zolang de vader leefde, maar toen de oude boer stierf dacht de zoon: tien procent van mijn inkomsten weggeven is overdreven. Daarom gaf hij het eerste jaar na het overlijden van zijn vader helemaal niets.

Het daarop volgende jaar viel de opbrengst van het land zwaar tegen. Toen hij met zijn oom over deze catastrofe  sprak zei deze: vorig jaar heb jij tienden betaald. Het land behoorde jou en de tienden waren voor God. Dit jaar behoort het land aan God en jij krijgt de tienden.

Tja, zo is dat als wij Gods wensen in de wind slaan. Hij wil de vensters van de hemel voor ons openen, maar Hij verwacht eerst een stap in geloof van ons. En wat vraagt van ons meer geloof dan weggeven wat van ons is? Nou ja, wat is werkelijk van ons? Hebben wij niet alles in bruikleen ontvangen?

Mogen wij God testen?

Waarschijnlijk is uw eerste reactie - net als gisteren op de vraag of wij God om een teken mogen vragen - nee, natuurlijk niet. Toch klopt dat niet. God zelf nodigt ons uit Hem te testen.

Mag een mens God beroven? Toch berooft gij Mij. En dan zegt gij: Waarin beroven wij U? In de tienden en de heffing. Met de vloek zijt gij vervloekt, en Mij berooft gij, gij volk in zijn geheel. Breng de gehele tiende naar de voorraadkamer, opdat er spijze zij in mijn huis; beproeft Mij toch daarmede, zegt de HERE der heerscharen, of Ik dan niet voor u de vensters van de hemel zal openen en zegen in overvloed over u uitgieten. Maleachi 3:8-10.

God weet dat het ons veel moeite kost om afstand te doen van datgene wat ons toebehoort. Om ons aan te moedigen toch te geven voor Zijn dienst, verbindt Hij daar een fantastische belofte aan: zegen in overvloed die over ons heen gestort wordt. “Geloof je Mij niet”, voegt God daaraan toe. “Test Mij dan, dan zul je zien dat Mijn woorden waar zijn”.

Als deze woorden van God waar zijn - en natuurlijk zijn ze waar - doen wij onszelf op een enorme manier tekort als we niet - of te weinig - geven voor Zijn dienst. Dan missen wij de zegen die Hij ons geven wil, nee de zegen die Hij over ons uitstorten wil. Eigen schuld, dikke bult!

Mogen wij God om een teken vragen?

Nee, natuurlijk niet, zal uw snelle antwoord zijn. U weet natuurlijk ook wat er staat in Mattheus 4:7 (Stel de Heer, uw God, niet op de proef) en Mattheus 12:39 (Een boos en overspelig geslacht verlangt een teken).

Toch is het kennelijk niet helemaal zo zwart/wit. Dat ontdekte ik toen ik het verhaal van Thomas nog een keer op mij liet inwerken (Johannes 20:24-29). Daar staat dat Jezus na Zijn opstanding aan de discipelen verscheen. Thomas was er niet bij. Toen zijn makkers hem vertelden dat zij Jezus hadden gezien was zijn reactie: “Alleen als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn vingers kan voelen, en als ik mijn hand in zijn zij kan leggen, zal ik het geloven”. Om deze ene uitspraak noemen wij deze apostel de ‘ongelovige Thomas’. Maar was het nou echt zo slecht wat hij deed? De man was praktisch. Hij wilde zekerheid. Eerst zien en dan geloven. Heel begrijpelijk! Toch!

Het interessante voor mij is echter dat Jezus hem, toen Hij een week later weer aan de apostelen verscheen, niet veroordeelde. Hij nodigde Thomas zelfs uit zijn wonden aan te raken en zich te overtuigen dat Hij de opgestane Heer is. Het is alsof Jezus tegen Thomas zei: test mij maar. Wel voegde Jezus er direct aan toe dat er een hogere weg is dan uitproberen. Hij zei tegen de man die wel wilde geloven, maar het even niet kon: “Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven”.

Thomas leert mij dat Jezus onze twijfels kan begrijpen. Hij leert mij dat ik mag bidden: Heer vandaag lukt het mij niet zo goed U te vertrouwen. Mag ik mijn vingers even in Uw zijde leggen? Mag ik U vandaag concreet en tastbaar ervaren? Ik heb het nodig Heer. Ik geloof! Kom mijn ongeloof te hulp! (Marcus 9:24)

Heb jij God wel eens om een teken gevraagd? Wat gebeurde toen?

Goede voornemens

Het nieuw jaar 2013!
Hebt u zich veel goeds voorgenomen? Mooie plannen maken is geen probleem. De discipline opbrengen die voornemens ook uit te voeren is een enorme uitdaging. Uit een onderzoek blijkt dat 93% van de mensen de goede voornemens na drie weken vergeten hebben.

Geen goede voornemens dus, maar wel wensen voor het nieuwe jaar 2013. Wat zouden wij ons mogen wensen? Het leven is heel gecompliceerd en tegelijk ook weer zo eenvoudig. Ik denk dat we alle verlangens voor het komende jaar zouden kunnen samenvatten in vier punten.

1. Een goede gezondheid
Ik noem dit als eerste, omdat gezondheid, of beter gezegd het ontbreken daarvan, alles beïnvloedt. Voor een deel hebben wij onze eigen gezondheid niet in de hand. Die wordt bepaald door onze genen en ook door geluk of ongeluk. Een groot deel hebben wij echter wel in onze hand door gezond en verstandig te leven. Iedereen heeft zo zijn eigen maximale gezondheidsniveau.

2. Liefde ontvangen en geven
Liefde ontvangen en liefde geven is een primaire behoefte in ieder leven. Als wij vervuld en omringd zijn met liefde geeft dat de nodige energie om alle uitdagingen van het nieuwe jaar aan te kunnen.

3. Een zeker bestaan
Zorgen om het bestaan maken het leven kapot. Niet teveel en niet te weinig is voor ons mensen het beste. Een meer of minder onbezorgde existentie leidt tot levenskwaliteit.

4. Een levende relatie met God
Dat schrijf ik als laatste, maar is eigenlijk dit het eerste. De persoonlijke, levende en dagelijkse omgang met God is de basis voor alles. Daarmee valt of staat uw nieuwe jaar.

Dit wens ik u toe voor het nieuwe jaar: een goede gezondheid, veel liefde, een onbedreigde existentie en een levende relatie met God.